To wnioski z III części raportu EU Kids Online, który w Polsce prowadzony jest przez dr Lucynę Kirwil z SWPS.
Z okazji Dnia Bezpiecznego Internetu 2013 opublikowano kolejne wyniki projektu EU Kids Online, dotyczące zachowań dzieci w sieci. Pokazują one, że aż 55% dostrzega w internecie rzeczy, które je niepokoją. Badanie jest o tyle istotne, że pokazuje, co same dzieci, a nie ich rodzice, uważają za zagrożenie w sieci. Wyniki projektu oparto na opiniach osobiście napisanych przez prawie 10 tys. dzieci w wieku 9-16 lat, z 25 krajów Europy.
Według własnych opinii dzieci, głównym źródłem internetowych zagrożeń dla osób w ich wieku są przede wszystkim strony internetowe służące do zamieszczania filmów wideo, w których pojawiają się treści pornograficzne i przemoc. Dlaczego?
- Są tam wulgarne rzeczy i nadzy ludzie - odpowiadała w ankiecie 9-letnia dziewczynka. Trzy lata starszy chłopiec jako powód podawał w nich zdjęcia nagich osób, znęcanie się nad kimś lub „mordercze sceny”.
Ponad połowa z badanych dzieci widzi także zagrożenia innego typu, głównie na portalach społecznościowych. Co piąte wskazywało w tej przestrzeni na nieodpowiednie zachowania innych użytkowników. Prawie co ósme - na nieodpowiednie kontakty z nimi, podając za przykład m.in. następujące sytuacje: - Jeżeli ktoś pyta, gdzie mieszkam, co robi moja mama czy tata; - Ludzie, którzy do czegoś namawiają, np. do samookaleczeń; - Dorośli, którzy podają się za dzieci, a potem chcą się umówić.
Raport pokazuje również, że 2% dzieci uważa za potencjalne zagrożenie strony internetowe o narkotykach, a 1,5% strony promujące anoreksję, bulimię i samobójstwa.
Najczęściej wymienianymi emocjami, które towarzyszą dzieciom w sytuacji zagrożenia w internecie są strach podczas oglądania scen drastycznych oraz obrzydzenie, towarzyszące przede wszystkim treściom pornograficznym. Co ciekawe, zagrożenia, które powinny budzić silne emocje, jak treści związane z nienawiścią, rasizmem czy samobójstwem, poruszyły emocje u bardzo niewielu dzieci.
- W tym, co jedno dziecko spostrzega jako zagrażające, inne nie widzi żadnego ryzyka. Istotne jest więc, żeby dowiadywać się dokładnie od samego dziecka, co je niepokoi w internecie, wysłuchać go i pomagać w przypadku zagrożenia – mówi dr Lucyna Kirwil z SWPS, jedna z autorek badania.
Wyniki pochodzą z programu EU Kids Online finansowanego przez EC Safer Internet Programme (SI-2010-TN-4201001).
